Jakie są kluczowe etapy przygotowania powierzchni kształtki elektrooporowej HDPE przed połączeniem elektrooporowym

Kształtka elektrooporowa HDPE Technologia połączeń jest szeroko stosowana w krytycznych projektach rurociągów, takich jak zaopatrzenie w gaz i wodę, ze względu na jej wysoką niezawodność i łatwość obsługi. Jednak kluczem do udanego połączenia jest rygorystyczne przygotowanie powierzchni rur i kształtek. Ten etap bezpośrednio określa dyfuzję międzycząsteczkową pomiędzy stopionymi polimerami i jest podstawą zapewnienia długotrwałego uszczelnienia i wytrzymałości mechanicznej złącza.

Poniżej w sposób profesjonalny wyjaśniono kilka kluczowych etapów przygotowania powierzchni rur HDPE przed połączeniem elektrooporowym.

1. Czyszczenie: Usuwanie zanieczyszczeń i oleju

Cel: Wyeliminować wszelkie ciała obce, które mogą utrudniać topienie polietylenu i dyfuzję molekularną.

Kluczowe operacje:

Kontrola wzrokowa: Najpierw należy przeprowadzić dokładną kontrolę wzrokową łączonych rur i kształtek. Sprawdź, czy na powierzchni rury nie ma wyraźnych zadrapań, wgnieceń lub uszkodzeń oraz czy końce rur są płaskie.

Specjalistyczne środki czyszczące: Użyj środka czyszczącego zalecanego przez producenta (zwykle lotnego rozpuszczalnika, takiego jak alkohol izopropylowy lub etanol) za pomocą czystej, niestrzępiącej się szmatki lub ręcznika papierowego, aby dokładnie wytrzeć obszar łączonej rury oraz wnętrze złączki elektrooporowej HDPE.

Suszenie: Po czyszczeniu należy upewnić się, że rozpuszczalnik całkowicie odparował i powierzchnia jest całkowicie sucha. Pozostałości rozpuszczalnika na powierzchni będą miały wpływ na późniejsze skrobanie, a nawet mogą powodować powstawanie pęcherzyków lub zanieczyszczeń podczas procesu podgrzewania.

Kluczowe punkty: Zanieczyszczenia powierzchniowe, takie jak olej, pył i brud, mogą tworzyć warstwę izolacyjną, uniemożliwiając utworzenie przez rurę i kształtkę jednolitej struktury eutektycznej podczas topienia, co skutkuje stopieniem na zimno lub miejscowym niedoborem wytrzymałości.

Po drugie, skrobanie: usunięcie warstwy utlenionej i warstwy naprężeń powierzchniowych

Cel: Usunąć utlenioną warstwę naturalnie utworzoną na rurach HDPE pod wpływem powietrza, a także wszelkie zanieczyszczenia i zadrapania powierzchni, aby odsłonić świeży, czysty materiał polietylenowy.

Kluczowe operacje:

Specjalistyczny skrobak: Należy użyć obrotowego lub płaskiego skrobaka zaprojektowanego specjalnie do HDPE. Zgarniacz powinien być tak dobrany i ustawiony, aby zapewnić równomierną, stałą grubość zgarniania na obwodzie rury.

Obszar skrobania: Długość skrobania musi być nieco większa niż głębokość włożenia złączki elektrooporowej. Złącze będzie zazwyczaj wyposażone w wyraźny znak ograniczający lub wskaźnik strefy spawania. Obszar zgarniania musi całkowicie pokrywać całą strefę spawania.

Kontrola grubości: Ogólnie wymagana głębokość zgarniania wynosi od 0,1 mm do 0,2 mm. Niewystarczająca głębokość nie usunie całkowicie warstwy tlenku; nadmierna głębokość znacznie osłabi ściankę rury. Specjalistyczne zgarniacze obrotowe zazwyczaj posiadają mechanizm kontroli głębokości, aby zapewnić spójność.

Kontrola po skrobaniu: Po skrobaniu powierzchnia rury powinna wykazywać jednolity, matowy, świeży kolor polietylenu. Sprawdź zeskrobane resztki polietylenu, aby potwierdzić ciągłość i integralność zeskrobań.

Kluczowe punkty: HDPE ulega sieciowaniu oksydacyjnemu pod wpływem światła UV i powietrza, tworząc twardą i kruchą warstwę tlenku. Zmieniła się struktura molekularna tej warstwy, uniemożliwiając jej skuteczne połączenie z polietylenem znajdującym się wewnątrz kształtki. Skrobanie jest najważniejszym i najważniejszym etapem kształtek elektrooporowych.

III. Oznaczanie głębokości i pozycjonowanie

Cel: Określ dokładną głębokość włożenia rury, aby zapewnić punkt odniesienia dla późniejszego ustawienia i zaciśnięcia.

Kluczowe operacje:

Pomiar rury: Określ efektywną głębokość wsunięcia w oparciu o specyfikacje używanej złączki elektrooporowej HDPE.

Znakowanie: Zaznaczyć dokładną linię głębokości wsunięcia na końcu oskrobanego obszaru na rurze. Linia znakowania musi być wyraźnie widoczna, należy jednak unikać stosowania markerów na bazie oleju, które mogą zanieczyścić powierzchnię.

Pomoc w ustawianiu: Linia znakująca pomaga pracownikom budowlanym dokładnie wsunąć rurę do **ogranicznika** złączki i zapewnia równomierny kontakt drutu grzejnego z powierzchnią rury.

IV. Ochrona tymczasowa: zapobieganie wtórnemu zanieczyszczeniu

Cel: Chronić świeżo obrobioną powierzchnię polietylenową przed wtórnym zanieczyszczeniem w krótkim okresie przed montażem.

Kluczowe operacje:

Natychmiastowa instalacja: Profesjonalne wytyczne dotyczące łączenia zazwyczaj wymagają wykonania łączenia w ciągu 30 minut od zeskrobania. Im krótszy odstęp, tym lepsze wyniki.

Osłona ochronna: Jeśli natychmiastowy montaż nie jest możliwy, tymczasowo przykryj zeskrobany obszar czystą osłoną ochronną lub folią HDPE, aby zapobiec przyleganiu kurzu, wilgoci i piasku nawiewanego przez wiatr.